آنچه در زیر می آید نگاهی است جدی به یکی از موفق ترین شوراهای شهر در ایران ومقایسه ای با عملکرد شورای شهر اهواز در دوره قبل  که به سرنوشت شوم گرایید.
مشروح گفت و گوی اختصاصی رسانه جنوب با رئیس شورای شهر اصفهان از نظر می گذرد.

  به نظر شما بارزترین ویژگی شورای اسلامی شهر اصفهان چیست؟

یکی از برجسته ترین ویژگی های شورای شهر اصفهان ترسیم اهداف واحد و تلاش مشترک برای رسیدن به برنامه ها است؛ به گونه ای که به رغم آن که شورای شهر دربرگیرنده طیف های مختلف فکری و سیاسی است؛ هنگامی که پای منافع مردم و خدمت رسانی به شهروندان در میان باشد؛ تمامی اعضاء مواضع سیاسی خود را کنار می گذارند و فقط و فقط به کار خدمت رسانی به مردم همت می گمارند. اعضای شورای شهر اصفهان این مسئله را به عنوان یک اصل پذیرفته و آن را سرلوحه ی کار خویش قرار داده اند. ما در شورای شهر دور هم جمع شدیم که مصائب و مشکلات شهر را از میان برداریم؛ نه این که

 آن جا را به یک صحنه برای جدال های سیاسی مبدل کنیم.

در مجموع من فکر می کنم انسجام اعضاء یکی از مهم ترین رموز موفقیت شورای شهر اصفهان است؛ البته این انسجام تنها مربوط به دوره ی اخیر نیست و در هر سه دوره وجود داشته است حتا در شورای اول که اکثریت اعضاء از طیف اصلاح طلب بودند هم اتحاد میان اعضا از بین نرفت و رأیی که می دادیم؛ یک رأی سیاسی نبود؛ رأی کاری بود.

   شما تأکید دارید که شورا نباید سیاسی باشد؛ لطفاً در مورد این مسئله شفاف تر توضیح دهید.

در رأس معیارهایی که ما برای انتخاب شهردار در نظر داشتیم؛ امانت داری و تعهد بود؛ به این معنا که ما دنبال فردی بودیم که بتوانیم با اطمینان کامل اموال مردم را به دست او بسپاریم. دومین مؤلفه نیز تخصص و کاردانی شهردار بود؛ چرا که اعضاء معتقد بودند شهرداری جای آزمون و خطا نیست و فردی باید روی کار بیاید که از سوابقِ مفید و موفقی برخوردار بوده باشد. حتا در سال 78 که شوراها برای اولین بار فعالیت خود را آغاز نمودند؛ در سیستم مدیریت شهری از نیروهایی استفاده شد که عملکرد مثبتی در طول انقلاب داشتند و این گونه نبود که بخواهیم کسی را ندانسته وارد کار کنیم و انتظار داشته باشیم در عمل به تجربیات مورد نیاز آن تخصص دست یابد. این مسئله امروز شدت بیشتری یافته و با توجه به این که

30 سال از عمر ارزشمند انقلاب اسلامی سپری شده؛ کمیت و کیفیت نیروهای متخصص فزونی یافته است. لذا این مسئله بسیار مهم است که ما نباید برای انتخاب صرفاً تعهد فرد را در نظر بگیریم؛ تعهد و تخصص دو عنصر لاینفک مدیریت هستند و هرگز نباید نسبت به یکی آن ها غافل ماند.

   عده ای معتقدند چنان چه شهردار از تخصص لازم برخوردار نباشد ولی معاونین کارآمدی او را در امر مدیریت یاری رسانند؛ مجموعه ی شهرداری عملکرد موفقیت آمیزی خواهد داشت؛ به نظر شما این منطق صحیح است؟

این مسئله به هیچ وجه قابل قبول نیست. اگر شخصِ شهردار توانایی تسلط بر حوزه ی مدیریتی خود را نداشته باشد مسلماً موفق نخواهد بود. فرد منتخب باید کلیات مدیریت شهری را بداند و آن ها را تجربه کرده باشد. قطعاً هر شهردار در بخش های مختلف دارای معاونینی خواهد بود و از نظرات و ایده های آنان در وجوهِ گوناگون بهره خواهد بُرد اما اصل ماجرا اشراف و آگاهیِ شخص شهردار بر مسائل و مشکلات شهر است. البته تأکید بیش تر ما بر تجربه ی شخص است زیرا فرصت فرد منتخب واقعاً کم است و با توجه به 370 وظیفه ی حساسی که برای شهردار تعیین شده اگر این شخص بخواهد زمانی را هم صرف کسب تجربه کند دیگر هیچ چیز از شهر باقی نمی ماند.

  مسئله ی دیگر مربوط به توان تصمیم گیری شهردار است؛ کسی که سکاندار این مسئولیت می شود باید قدرت بالایی در اتخاذ تصمیمات سرنوشت ساز شهر داشته باشد؛ به نظر شما یک شهردار چگونه می تواند از این توان مدیریتی برخوردار شود؟

تصمیم گیری در خصوص مسائل خطیری که بر عهده ی شهردار قرار گرفته مستلزم تجربه و سابقه ی تصمیم گیری فرد منتخب در گذشته است. اگر شهردار پیش تر در شرایط مشابهی بوده و موفق به اتخاذ تصمیمات مناسبی شده است؛ در موقعیت جدید نیز واهمه ای برای گذر از این مرحله نخواهد داشت.

البته این موضوع تنها مختص شهرداری نیست و حتا اعضای شورای شهر هم باید شجاعت و قدرت تصمیم گیری را داشته باشند؛ بنده به عنوان رئیس شورای شهر اصفهان حداقل در روز 20 تصمیم مهم می گیرم که یقیناً در رویه ی مدیریت شهری تأثیر گذار است؛ از این رو حتا به توانایی شخص در مدیریت زمان هم باید توجه داشت زیرا اگر این تصمیمات در زمان معین اتخاذ نگردد؛ کار انجام نمی شود. این گونه هم نیست که بگوییم امروز نشد؛ فردا چون برای فردا هم برنامه ی مشخصی درنظر گرفته شده است.

اگر شهردار دارای چنین سوابقی باشد؛ به احتمال قریب به یقین موفق خواهد بود. با این حال شورا ظرفیت پذیرش ده درصد خطا از جانب شهردار را دارد ولی بیش از این میزان ظلم به مردم است.

  روندی که برای انتخاب شهردار اصفهان سپری شد؛ چه گونه بود؟

ما برای انتخاب این مسئولیت ابتدا مجموعه ای از معیارها را برای خود تعریف کردیم و بر اساس آن 10 تن از کاندیداهای شهرداری را انتخاب و با آن ها به مصاحبه پرداختیم. پس از طی چندین مرحله که با حضور اعضای شورا و ارائه ی نظرات آنان پیرامون فرد منتخب صورت می گرفت 5 گزینه کنار گذاشته شد و از میان افراد باقی مانده نیز نهایتاً به سه کاندیدا رسیدیم که با مشورت اعضا و بررسی های صورت گرفته در این زمینه؛ یکی از این سه تن موفق به احراز مسئولیت شهرداری اصفهان شد.

   از منظر شما دكتر سيد مرتضي سقائيان نژاد(شهردار کنونی اصفهان) دارای چه شاخص هایی برای تصدی این مسئولیت بود؟

ایشان دارای دکترای در رشته ی برق بوده و از سابقه ی مدیریت در دو دانشگاه برخوردار بود. کارهای عمرانی وسیعی که از او در دانشگاه صنعتی اصفهان مشاهده شد؛ مدیریتِ جامع وی را به ما شناساند. در مباحث فرهنگی نیز از توان بالایی برخوردار بود ضمن آن که نزد توده ی مردم هم از مقبولیت خوبی برخوردار بود. دکتر سقائيان نژاد به دلیل تجارب سوابق مدیریتی گذشته خود توانست ظرف مدت یک سال اوضاع شهر را به شکل مناسبی ساماندهی کند و در حال حاضر نیز با گذشت بیش از 8 سال خدمت رسانی؛ همچنان در منصب خود باقی مانده است.

  بقای مدیریت شهردار به منزله ی رضایت شما از این انتخاب است؟

بله، در دوره ی سوم هم که رأی گیری شد تقریباً 7 رأی منسجم داشتیم ضمن آن که حقیقتاً شهردار فعلی نسبت به گزینه های مطرح شده جلوتر بود. توانایی های شهردار کنونی اصفهان در حد یک وزیر است و در همان ابتدای دولت نهم ایشان به عنوان کاندیدا برای تصدی 2-3 پُست وزارت مطرح شده بود.

دکتر سقائیان یکی از نیروهایی بود که پیش از آن که رئیس دولت وزرای خود را انتخاب کند در مورد او تصمیم گرفته بود و این مسئله به اندازه ای جدی بود که حتا برای او محافظ هم فرستاده بودند؛ منتها ایشان هم یک سری اعتقادات نسبت به پذیرش وزارت داشت که در نهایت منجر به این شد که در اصفهان بماند و دین خود را نسبت به مردم این شهر ادا کند.

  اصفهانِ قبل از شهردار شدن دکتر سقائيان نژاد؛ با آن چه امروز در این شهر مشاهده می شود؛ چه تفاوت های برجسته ای دارد؟

در این 8 سال اقدامات بسیار خوبی انجام شده که پیش رفت روز افزون شهر را در پی داشته است با این حال بنده معتقدم که این مسئله تنها مربوط به قدرت شهردار نیست و بخشی از آن مرهون وجود شوراهاست است که واقعاً در مدیریت شهری جواب داد و ظرفیت بسیار خوبی را ایجاد کرد؛ البته هنوز حدود 70 درصد از این پتانسیل بلا استفاده مانده و نباید از آن غافل ماند.

در طی سال های اخیر با همکاری شورا و شهرداری پروژه های شهری با سرعت بسیار بیش تری نسبت به گذشته انجام شده است اما پیش از مدیریت شهردار فعلی نیز اقدامات زیادی جهت آبادانی شهر و رفاه شهروندان صورت گرفته، اما روال کار با الان متفاوت بود.

مباحث عمرانی در جای خود انجام می شد؛ ولی نوع دیدگاه هایی که در زمینه ی مسائل فرهنگی وجود داشت؛ تغییر کرد.

اگر بخواهیم قیاسی در خصوص مدیریت شهردارهای گذشته داشته باشیم آن چه بیش از هرچیز حائز اهمیت است نوع نگرش و اعتقادات افراد به مسائل فرهنگی است در غیر این صورت اصفهان همیشه مرکز نیرو بوده و حتا مقام معظم رهبری نیز در اوایل انقلاب با اشاره به این موضوع فرمودند که ما به هر شهری مراجعه می کنیم؛ می بینیم بخشی از کارها را به اصفهانی ها سپرده اند.

واقعاً اصفهان از حیث نیرو بسیار غنی است زیرا از یک سو در این شهر دو دانشگاه معتبر دولتی وجود دارد که اخیراً 5 دانشگاه غیرانتفاعی و دانشگاه هنر هم به آن اضافه شده و از سوی دیگر از صنعت مهمی چون ذوب آهن و فولاد مبارکه برخوردار است که این  بسترها منجر به رشد نیروهای کاربلد در جامعه شده اند.

  نظر شهروندان هم همین است؟

وقتی مردم می بینند که تمام این اقدامات واقعاً به خاطر رفاه آن ها انجام می شود؛ شکیبایی می کنند و رضایت مندانه متحمل شرایط سخت و عوارضی که ناشی از اجرای پروژه ها است؛ می شوند.

ما در شورای اول اسکلت مهندسی مالی شهر را ترسیم نمودیم و پس از مدتی موفق به تکمیل این مُدل اقتصادی شدیم؛ اگر مردم با این طرح موافق نبودند؛ دور سوم رأی نمی دادند. رأیِ ما در دوره ی سوم دو برابر دوره ی پیشین بود؛ لذا ما به این نتیجه رسیدیم که شهروندان این الگو را پذیرفته اند.

جمهوری اسلامی ایران دارای یک قانون اساسی ویژه است و به همین دلیل شوراهای اسلامی شهر نیز خاص هستند که دیدگاه مردم نسبت به آن ها نشأت گرفته از مردم سالاری دینی و  دین مداری است.

   به نظر شما کارآمدی و سلامت فکری آیتم های تعیین کننده ای نبود؟

ببینید! برای انجام هر کاری ابتدا باید مباحث مالی را مرتفع کرد. ما مُدل اقتصادی ارائه شده را وسعت دادیم و در کنار آن از شخص شهردار، معاونین، شهرداران پیشین و حتا از مسئولین مرتبط دوره های قبل و کسانی که علاوه بر توان مندی از سلامت فکری هم برخوردار بودند؛ استفاده کردیم. بحمدا... شاکله ی مدیریت شهری اصفهان با فقدان کارشناسان خبره و نیروهای متخصص مواجه نبود؛ ضمن آن که ما سعی کردیم به هیچ وجه مسئله را سیاسی نکنیم و با داشته های علمی به مصاف با مشکلات این طرح برویم. به جرأت می توان اذعان داشت همین مسئله منجر به پدید آمدن انسجامی مثال زدنی در شهرداری اصفهان شد.

در حال حاضر شهرداری اصفهان روی ریل ترقی قرار گرفته و هرکسی نمی تواند مسئولیت آن را بر عهده بگیرد. امروز عمده ی مشکلات شهرداری از میان برداشته شده که مهم ترین عامل رفع این موانع را می توان ثبات مدیریتی برشمرد. در نظر بگیرید یک نفر به مدت 8 سال مسئولیت امور شهر را به عهده بگیرد و به تمامی زیر و بم ها، نواقص، مشکلات و کمبودهای آن شهر آشنا شود و برای از میان برداشتن آن ها برنامه تدوین کند؛ سپس با مدیریتی جامع قادر به پیاده کردن این برنامه باشد؛ چنین مسئله ای در بین کلان شهرهای ایران بسیار نادر است؛ اما این مسئله در اصفهان اتفاق افتاد و نظر به این که شهردار کنونی برای دو سال دیگر نیز در سمت خود ابقاء شد؛ قطعاً این روند با سرعت و دقتی بیش از گذشته پیش خواهد رفت.

   پروژه های بزرگ و شاخصی که در طی سال های گذشته انجام شده؛ شامل چه مواردی بوده است؟

پروژه های بزرگ زیادی وجود دارد؛ علاوه بر آن چه ذکر شد ما از پیمانکاران و مشاورین قَدَری نیز برخورداریم که بسیاری طرح های ملی را به انجام رسانده اند.

ما برای تهیه ی طرح جامع و بازنگری طرح تفصیلی شهر که اساس بازسازی شهر است؛ از نظرات 5 مشاور کاردان به علاوه یک مشاور مادر بهره مند شدیم. پیمانکاران توانا، سازمان های مرتبط با شهرداری و سیستم روان شورای شهر؛ دست به دست هم دادند تا نواقصی که بعضاً قریب به 50 سال در این شهر وجود داشت؛ برطرف شود.

پروژه ی امام علی(ع)؛ یکی از همین پروژه های ملی است که اخیراً به مرحله ی اجرا رسید؛ قریب به 10 سال بود که ما می خواستیم این طرح را اجرا کنیم؛ اما نمی شد! حتا به صورت مشارکتی با وزارت مسکن چند پروتکل نوشتیم؛ اما باز هم راه به جایی نمی بردیم تا این که بالاخره در سال گذشته شهرداری با همتی مضاعف توانست کلنگ این پروژه را به زمین بزند که به اعتقاد بنده در تمام دنیا توانی برای انجام این پروژه که در بافت تاریخی و فرسوده ی شهر انجام شد؛ وجود ندارد.

   به اذعان بسیاری از شهروندان اهوازی که به فاصله ی شش ماه تا یک سال به اصفهان مراجعه می کنند؛ پروژه های بزرگی در مقاطع زمانی کوتاه به انجام می رسد که تغییرات مثبتی در چهره ی شهر به وجود می آورد؛ چه عاملی باعث پیش بُرد اهداف شما در زمان تعیین شده؛ می گردد؟

همان گونه که در ابتدای سخنانم اشاره کردم؛ ما در روز حداقل 20 تصمیم سرنوشت ساز برای شهر اتخاذ می کنیم که قطعاً و یقیناً پشت هر کدام از آن ها کار است. بعد هم کار کار می آورد؛ فضای جدید دیگری برای توسعه ایجاد می کند و باعث می شود که شهر زنده باشد. اگر الان بسیاری از هم وطنان به اصفهان مراجعه می کنند، از وضعیت کلی آن رضایت دارند به دلیل همین زنده بودن و تکاپویی است که برای آبادانی و عمران شهر وجود داشته و آن را از حالت رکود دور کرده است.

مجموعه ی مدیریت شهری حداقل روزی 14 ساعت مفید و فعال مشغول خدمت گذاری به مردم هستند و شورای شهر نیز پا به پای آنان در این مسیر قرار دارد. بنده به هیچ عنوان مصوبه ای سراغ ندارم که به خاطر اهمال شهرداری دو هفته روی زمین مانده باشد.

  یعنی تا به حال پیش نیامده که شورا و شهرداری در مقابل یکدیگر قرار بگیرند؟

خیر، شهرداری و شورای شهر اصفهان همیشه حامی یکدیگر بوده اند و با دید مثبت برای رسیدن به اهداف ترسیم شده تلاش کرده اند.

   پیش آمده که شورا در کار شهرداری دخالت کند؛ یا این که تصمیم بگیرد فلان شخص معاون و یا مشاور شهردار باشد؟

خیر؛ این مسئله خلاف قانون است! اگر بخواهیم بر اساس عرف، عقل و منطق نیز پیش برویم بازهم این اعتقاد به قوت خود باقی است.

زمانی که ما شهردار را انتخاب کردیم؛ بقیه وظایف را بر عهده ی خودِ او قرار می گذاریم؛ مگر آن که مورد بسیار مهمی پیش بیاید و نیاز باشد که شورا وارد عمل شود.

به ضرس قاطع می گویم که در تمام مدت 8 سالی که دکتر سقائیان نژاد شهردار اصفهان بوده است؛ تنها یک مرتبه آن هم به صورت مشورتی با او مسئله ای را در میان گذاشتم و به غیر از این از جانب بنده به عنوان رئیس شورای شهر کوچک ترین دخالتی در کارِ شهردار صورت نگرفته است؛ نه تنها بنده بلکه تمامی اعضای شورا نیز همین گونه عمل کرده اند چرا که اگر مشکلی در مجموعه ی شهرداری پدید بیاید؛ شخصِ شهردار باید پاسخ گو باشد؛ نه کسانی که در کار وی دخالت کرده و یا سفارشاتی داشته اند. دخالت در کار شهردار؛ سم مهلکی برای مدیریت شهری است و استقلال شهردار را از بین می برد.

  شما به عنوان ریاست شورای شهر اصفهان چه قدر برای کارهای مربوط به شورا وقت می گذارید؟

ما از نظر قانونی باید در ماه 60 ساعت برای شورا کار کنیم و اگر چه حضور در شورا به عنوان یک شغل به شمار نمی آید اما ما تقریباً 60 درصد وقت روزانه خود؛ یعنی 3 برابر آن چه برای ما تکلیف شده است را صرف شورا و امور مربوط به آن می کنیم.

  حجم اعتبارات سالانه ی اصفهان چه قدر است؟

اعتباری که برای سال 90 در نظر گرفته شده شامل 520 میلیارد تومان بودجه ی نقدی، 200 میلیارد اوراق مشارکت، 500 میلیارد تومان سازمان ها، 200 میلیارد تومان مشارکت ها و 100 میلیارد تومان هم مباحث ملکی است که در بودجه وارد نمی شود؛ روی هم رفته می توان گفت که قریب به 1500 میلیارد تومان اعتبار برای کار در سطح شهر تعریف نموده ایم.

  به نظر شما 200 میلیارد تومان برای مشارکت بخش خصوصی؛ اعتبار کمی نیست؟

درست است؛ قطعاً باید بیش تر از این میزان باشد اما سعی ما این است که با ترغیب مشارکت خصوصی در پروژه هایی نظیر قطار شهری اصفهان، احداث بزرگ ترین شهربازی خاورمیانه و ... این میزان را تا حد قابل قبولی افزایش دهیم که البته یک سری مذاکرات هم انجام شده و برای مثال در خصوص همین شهربازی که به آن اشاره شد با یکی از شرکت های چینی رایزنی هایی صورت گرفته است.

  به نظر می آید که شما هر کاری را با مشارکت بخش خصوصی انجام نمی دهید؛ درست است؟

اولویت ما این است که تا جایی که امکان دارد کار را به بخش خصوصی بسپاریم؛ منتها مشارکت با این بخش از راه های مختلفی صورت می گیرد. شاید 70 درصد از پروژه های ما با همکاری بخش خصوصی انجام شود اما این همکاری در روش ها و قالب های خاص نظیر سرمایه گذاری، امور خدماتی و پیمانکاری انجام می شود.

   برای مثال جمع آوری زباله در اصفهان چگونه انجام می شود؟

طرح جمع آوری زباله به پیمانکاران سپرده شده است و ما در این زمینه هیچ گونه نیرویی نداریم. 5 یا 6 پیمانکار با تمامی لوازم و تجهیزات مورد نیاز در مناطق مختلف شهر؛ وظیفه ی جمع آوری زباله شهری را بر عهده دارد.

  آیا در شهر اصفهان هم معضل حاشیه نشینی وجود دارد؟

این معضل به شکل گسترده ای در شهر اصفهان وجود داشت که خوشبختانه توانستیم آن را کنترل نماییم.

  مهار این چالش از چه راه هایی صورت پذیرفت؟

طبق کمیسیون ماده 100 کلیه ساخت و سازهای خلاف قانون در مناطق حاشیه شهر را متوقف کردیم و الان  حتا یک متر هم بدون رعایت ضوابط و قوانین تبیین شده در آن مناطق ساخته نمی شود.

   از نظر جمعیتی چه طور؟ چه تعداد خانواده در آن مناطق ساکن هستند؟

 فکر می کنم در تمام شهر اصفهان حدود  500-600 هزار حاشیه نشین داشته باشیم.

  شما خانه ی اصفهان را هم جز مناطق حاشیه نشین شهر قلمداد می کنید؟

خیر، بحمدا... مدتی است که این منطقه در قالب شهر شکل گرفته؛ اما بخش های وسیعی از مناطق 14، 11، 8 و 7  به دلیل ساخت و سازهای غیرمجاز و تفکیک منازل مسکونی جز نقاط حاشیه نشین شهر به شمار می آید.

  برای رفع حاشیه نشیتی در چنین مناطقی که از پیش ساخته شده است چه کرده اید؟

این مناطق باید به مرور تحت اصلاح معابر، توسعه ی خدمات و گسترش فرهنگ شهرنشینی قرار بگیرد.

   قدمت این مناطق چه قدر است؟

بافت های قدیمی این مناطق مربوط به دهه ی نخست انقلاب اسلامی است.

  شما در طول جنگ تحمیلی و ایام بازسازی در اهواز تردد داشتید؛ ارزیابی کلی شما نسبت وضعیت شهر اهواز از آن زمان تا کنون چیست؟

 من در ابتدای انقلاب به مدت 8 سال مسئولیت بازسازی مناطق جنگ زده  در220 روستا، قسمتی از جزیره مینو و نیز بخشی از شهر آبادان را بر عهده داشتم.

وضعیت شهر نسبت به اوایل جنگ بسیار بهتر شده است؛ متأسفانه نه تنها شهر اهواز بلکه تمامی نقاط جنگ زده استان خوزستان در دوران دفاع مقدس دچار عقب ماندگی شدند.

اما در مجموع یکی از مشکلات کنونی اهواز اسکلت قدیمی شهر به ویژه در نقاط مرکزی است و باید برای نوسازی و به سازی آن که البته کار مشکلی هم است؛ تدابیر کارشناسانه ای اتخاذ گردد.

مسئله ی دیگر نیاز مُبرم کلان شهر اهواز به زیرگذر و روگذرهایی است که باعث سهولت در تردد وسایل نقلیه می شود. در نگاه اول به این شهر؛ فقدان زیرگذرها، روگذرها و پارکینگ ها به شدت احساس می شود و باید هر چه سریع تر برای حل این معضلات چاره ای اندیشید؛ چنان چه این مسئله امروز حل نشود؛ فردا برای رفع آن به دوچندان اعتبار نیاز است؛ لذا نباید این فرصت های طلایی را به آسانی از دست داد. البته دولت نیز باید توجه ویژه ای به اهواز داشته باشد و مساعدت بیش تری در زمینه ی توسعه و عمران این شهر داشته باشد.  البته بنده به عنوان رئیس کمیسیون عمران کلان شهرها به این نکته اذعان دارم که توان مندی بسیار خوبی در پروژه ی قطار شهری اهواز وجود دارد و با وجود این که این پروژه از سال 85 آغاز شده است؛ اما کار تخصصی و مبنایی خوبی در حال انجام است که جای تقدیر و تشکر دارد.

رمز موفقیت ما این است که در کم ترین زمان ممکن طرح ها و برنامه ها را به مرحله اجرا در می آوریم و بعضاً نیروها سه شیفت کار می کنند تا پروژه به اتمام برسد؛ خوشبختانه در بازدیدی که ما از پروژه ی قطار شهری اهواز داشتیم متوجه شدیم که سرعت، دقت و درایت قابل تحسینی در اجرای این طرح وجود دارد.

   اگر شما عضو شورای شهر اهواز بودید از کجا شروع می کردید؟

پیش از انجام هر کاری؛ ابتدا یک بازنگری بر طرح جامع شهر انجام می دادم. پس از آن طرح جامع شهری را به چندین کارشناس خبره می سپردم.

 برای مشکلات زیرگذر، روگذر و مباحث ترافیکی و خیابان های جدید برنامه مدونی تهیه و مهم تر از آن یک برنامه ی حداقل 20 ساله برای شهر تعبیه می کردم. ما باید بر اساس برنامه ی کلان جلو برویم؛ حتما اعضای شورای شهر اهواز هم برنامه ی 5 ساله دارند. تببین مُدل مالی در شورا هم یکی دیگر از برنامه های مهمی است که باید به مرحله ی اجرا درآید.

من به طور دقیق نمی دانم که تعامل شورا با رسانه ها چگونه است، اما ما در شهرمان روزنامه داریم و یک فضایی هم در صدا و سیما و در برنامه های «رادیو شهر» که متعلق به خودمان است؛ به وجود آوردیم تا برای ارتباط با مردم از آن ها استفاده می کنیم. این ارتباط واقعاً نیاز است و حق مردم است که در جریان اقدمات و برنامه های شهر قرار بگیرند. گرد آورنده حشمت اله محمودی به نقل از رسانه جنوب